از گذشته هاي دور بازار يكي از اركان اصلي شهرها به حساب مي آمده است و چه بسا افراد بسياري از راه هاي دور و نزديك براي مبادله و داد و ستد به بازارهاي شهرهاي بزرگ مي رفتند.
بازار را قلب تپنده هر شهر مي دانند. در اكثر شهرهاي بزرگ و قديمي ايران بازارهائي سرپوشيده بنا شده است كه قدمت هر كدام به دوره خاصي از حكومت هاي كشور مي رسد. نقش اين بازارها تنها در مسائل اقتصادي نمود پيدا نمي كرد، بلكه بسياري از مسائل سياسي و اجتماعي را نيز شامل مي شد. اين بازارها در بسياري از امور سياسي كشور و انقلاب ها و تحولات به وجود آمده نقش پر رنگ و در مواردي نقش محرك را ايفا مي كرده اند.
بازار سنتي ايراني، به عنوان نمونه هاي اعلي از هنر و معماري اسلامي ايراني، ميراث غني فرهنگي به شمار مي آيد. اين پديده‌ي معماري درشت دانه، خود متكامل و متجانس با زمينه‌ي شهري پيرامون، مانند ساير بافت هاي شهري، از عواقب تحولات ناشي از زندگي مدرن در حوز ه ي داخلي و پيراموني خود مصون نبوده است.
در اين قسمت از مجله مستر بليط به سراغ بازار اردبيل رفته ايم تا شما را با اين اثر تاريخي بيشتر آشنا كنيم.
درباره بازار اردبيل
بازار اردبيل در دروه سلجوقيان بنا شده است و در دوره صفوي به اوج رونق و پيشرفت خود رسيده است. اين بازار در خيابان امام خميني اردبيل واقع شده است كه به علت ايجاد اين خيابان در دو طرف آن قرار گرفته است به طوري كه خيابان از وسط بازار عبور مي كند. بازار سنتي اردبيل جزء بازارهايي است كه در اثر خيابان كشي هاي معاصر دچارگسستگي شده و بدنه هاي تجاري در لبه‌ي معابر جديدگسترش يافته است. اين بازار در سال 1364 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده و تا كنون شاهد دوره‌هاي مرمتي مختلف بوده است. در زمان قاجار و صفويه مرمت و ترميم هائي بر روي اين بازار انجام گرفته است. برخي از مورخين اين بازار را شبيه به صليبي مي دانند كه مسجد در مركز آن واقع شده است. قسمت عمده بازار اردبيل در تغييرات شهري در نيم قرن گذشته تخريب شده و ارتباط بعضي از بخشهاي آن با مركز بازار از بين رفته است.
- ۱۰۰ بازديد
- ۰ نظر